"Het probleem was dat ik mijn studie wel leuk vond, maar ik was niet een van de beste studenten. Op een gegeven moment had ik het gevoel dat alleen heel erg geïnteresseerd zijn niet meer goed genoeg was."
Hannah (21) besloot na het afronden van haar bacheloropleiding filosofie een time-out te nemen. De verwachtingen van het studeren bleken uiteindelijk weinig overeen te komen met de realiteit. Na een heftige periode die het proces van een scriptie schrijven voor haar was, besloot ze eerst maar voor zichzelf te kiezen.
"Voor mij was het zo dat ik filosofie in het algemeen erg leuk vond, dus het was vrij logisch om mij er met een studie een paar jaar in te verdiepen. Toen ik het eerste jaar begon verwachtte ik daar veel leuke mensen te ontmoeten die allemaal net zo
dachten als ik, zowel de studenten als de docenten."
Het bleek al tegen het einde van het eerste jaar dat deze verwachtingen weinig met de realiteit te maken hadden.
"Langzamerhand kwam ik erachter dat de meeste filosofen en medestudenten helemaal niet zo in elkaar zaten als ik. De beste
studenten trokken hun mond open, hadden een mening en konden die in het algemeen haarscherp
formuleren. Ze hielden er helemaal niet van om in het verste hoekje van de
collegezaal te zitten, driftig aantekeningen te maken en gewoon te luisteren,
zonder iets te hoeven zeggen. Dat ging steeds meer aan mij knagen."
Het echte keerpunt kwam toch pas aan het einde van de drie jaar, toen Hannah haar scriptie moest schrijven.
"Toen werd het al helemaal duidelijk. Ik ben helemaal geen goede filosoof -
niet zoals ze aan de RUG van mij verwachtten. Ik heb mijn bachelorscriptie met
hangen en wurgen gehaald. Telkens moest ik weer een stuk opnieuw schrijven
omdat het niet goed genoeg was en telkens had ik daar de hulp en vooral de
ideeën van mijn begeleider bij nodig. De fundamentele ideeën kwamen niet uit
mijzelf. Uiteindelijk had ik het gevoel dat mijn scriptie niet mijn eigen project was, maar dat ik heb opgeschreven wat mijn begeleider wilde horen."
Ondanks dat Hannah een van de weinige studenten is die haar studie nominaal heeft afgesloten, blijft het idee hangen dat ze niet succesvol was.
"Ik heb het gehaald. Ik heb in 3 jaar
mijn bachelor Filosofie gehaald zonder één herkansing te hoeven doen, maar ik
heb het niet met een goed gevoel afgesloten.Toen ik mijn diploma in ontvangst
nam, werd er alleen over mijn scriptie en het productieproces daarvan gesproken. Als mijn begeleider naar mijn cijferlijst had gekeken, had hij gezien dat de
6 van mijn scriptie één van mijn laagste cijfers was, maar dat was niet interessant."
Dit alles leidde ertoe om het volgen van een master eerst maar voor onbepaalde tijd uit te stellen.
"Ik ben een volger, een luisteraar, ik
kan goed doen wat mij opgedragen wordt. Het idee dat ik nog twee jaar zo moest
worstelen als de afgelopen drie jaar, en vooral het laatste halve jaar, maakte
mij misselijk en verdrietig. Ik had geen zin meer in die schreeuwerige aspirant-filosofen met hun meningen en de docenten die je naam niet onthouden
als je niet te pas en te onpas je bek opentrekt, terwijl de opleiding nota bene maar 30 mensen of
minder per jaar kent. Ik wist dat ik het wel zou kunnen, maar het voelde gewoon
niet goed. Zomaar mijn studiekeuze omgooien kon ik ook niet. Het voelde oprecht
alsof, als ik door zou gaan met een master, ik overspannen zou raken. Het
zouden weer twee jaar zijn van worstelen met de constante druk, het constante
moeten en het ene essay na het andere. Geen ontspanning, want elke vrije tijd
zou je eigenlijk bezig moeten zijn
met iets voor school.
Daarom heb ik alles laten vallen en ben
op zoek gegaan naar een baantje. Per stom toeval kwam ik bij een
schoonmaakbedrijf terecht en daar werk ik nu van maandag tot en met vrijdag, elke
namiddag vegen en stofzuigen op een middelbare school. Mijn collega's zijn
MBO-ers, buitenlanders en rasechte Groningers. Soms voel ik me onbegrepen, maar
het geouwehoer is vooral heel verfrissend. Soms hebben we ook echt interessante discussies, niet omdat het moet, maar omdat we het willen.
In dit tussenjaar wilde ik vooral uitzoeken wat
ik nou echt wil doen. Ik had een paar dingen die ik wilde onderzoeken, namelijk
schrijven, creatieve dingen doen en met dieren
werken. Ik werk inmiddels ook in een kralenwebshop, dat is enigszins creatief,
en ik heb een groot borduurwerk afgemaakt. Ook heb ik een aantal oppasdieren -
ik laat honden uit voor mensen en pas af en toe op katten als hun baasjes op
vakantie zijn - en ik verzorg natuurlijk mijn eigen konijnen."
Hoe nu verder, dat blijft voor Hannah momenteel nog onduidelijk.
"Ik ben nog
geen stap verder wat betreft mijn verdere studiekeuze en de rest van mijn
leven. Ik weet niet wat ik écht wil achtervolgen: wil ik een asiel runnen
of een eigen winkel beginnen, boswachter worden
of gewoon een rijke vent trouwen? Al die vragen gaan de hele dag door mijn
hoofd. Stiekem hoop ik dat het antwoord op een gegeven moment komt aanwaaien,
want een concrete keuze maken vind ik nu nog te moeilijk, te hard, te
confronterend. Ik vind het fijn om een beetje door te sukkelen. Op een bepaalde
manier is mijn scriptie schrijven traumatisch geweest, dus wil ik nu een beetje
rust aan mijn hoofd."
Toch heerst het gevoel dat de volgende stap is om alsnog een master te volgen.
"Ik heb het gevoel dat mijn studie nog 'af' moet, dus eigenlijk moet ik op zoek naar een masterstudie. 'Men' zegt dat je zonder master nergens komt. Het hoort er gewoon bij, punt. Zoiets. Eigenlijk maken de universiteitsstructuur en de mensen daar me ongelukkig, in ieder geval in die specifieke situatie. Dus misschien filosofie in een andere stad, of een andere studie. Wanneer ik de dierenrichting op ga dan wil ik nog een HBO opleiding volgen, alhoewel mijn vader me het gevoel geeft dat ik dan een afvallige ben.."
Toch probeert ze zich niet al te druk te maken over de toekomst.
"Ik zie wel waar ik land! Met mijn huidige situatie wat werk en studie betreft ben ik wel tevreden. Misschien dat ik nog een extra bijbaantje zoek, bij een winkel bijvoorbeeld. Het is vooral belangrijk nu om te herstellen van dat helse scriptieproces.
Die studie komt later
wel."
Noot: De ervaringen en meningen in dit interview staan los van de meningen en ervaringen van de auteur.
Noot: De ervaringen en meningen in dit interview staan los van de meningen en ervaringen van de auteur.